Duvar Dibi Şiiri - Bedri Tahir Adaklı

Bir bahçe duvarıydı,
Sarmaşıklarla sarılmış..
Birinde can vardı, birinde sır..
Birisinde kısa an, diğerinde bir asır.
Biri sarıyordu ama diğeri ayırmıştı..
Acılarla tatlılar, birbirine kırılmıştı..

Akşam olmak üzereydi,
Yaprakların gölgelerinde..
Güneş ayrılırken gölgelerden,
Gri renkler, kara renklerle buluştu.

Küf kokuları geçmişi anlatırken,
Gecenin karanlığı duvar diplerine bastırıyordu..
Hafif bir serinlik, yalnızlıkları ürpertmişti,
Çaresiz bakışlar, karanlıkları süzdü birden,
Göz göze geldiler karanlıkla,
Dalıp kalmıştı..

Dalgınlıkla yalnızlık,
Eski kalabalıklar arasında, durakladı..
Yakamadığı sigarasını,
Elinde bekletiyordu,
Bir ateş için.

Bir de ne görsün, sabah olmuştu,
Ama sigarası kırılmıştı, tam orta yerinden.
Sarmaşıklar olanları görmüş ama duvar görmemişti,
Çünkü gözlerini, sararak kapatmıştı duvarın,
Varsın görmesin deyip ayağa kalktı,
Gitmek için..

Kalbi gibi kırık, sigarasını yere attı,
Ama kalbi ve acısı içinde kalmıştı.
Yine bir başka zaman;
Acılarla tatlıları ayıran başka bir duvarın,
Bahçe tarafındaki dibine,
Onları da atmak için
Düşünerek ayağa kalkmıştı..

İzmit
07.04.2012