Duvar dede Şiiri - Hasibe Atış

hep böyle susacakmıyım ben,
yapayalnız gecelerde.
hep böyle sessiz.
duvarlar şahidim olacak,
nefessiz.
ve kimsesiz..!
için için yüreğimi yarıp geçen,
gözyaşlarımdan habersiz.
ah..! duvarlar.
yeğenimin ilginç soruları arasında seninde yaşın vardı bilirmisin.
ben ona; ikiziyle aynı anda doduğu için,
aynı yaşta olduklarını anlatırken;
birden minnacık yumruğunu duvara vurarak...
''bu duvar kaç yaşında ''deyivermişti birden.
afallamıştım...
bir okadar da şaşırmıştım..
''duvarın yaşı yok ''demiştimde..
aynı anda bir ayağını yere vurarak..
''niye yok..! diye sorunca..
''var tabi ama, ben bilmiyorum demiştim''
....................................................
sahi sen;
kaç yaşındasın duvar, cevap verebilirmisin.
kimbilir konuşabilsen bana nasılda içini dökersin..
kaç kişinin gözyaşına şahit oldun,
kaç deprem sarsıntısında yıkılma korkusuyla yüreğin ağzına geldi,
kaç yeni doğan bebeğin,sabaha kadar ağlamasına kulak verdin..
ama yinede sitem etmedin.
tahammül ettin..
hep sustun,
kimbilir kaç insan başını duvarlara vururken için cız..! etti..
kimbilir kaç ölüyü son nefesinde gözledin.
nelere şahitsin sen.
ne ben anlatsam biter,ne de sen dile gelsen.
sessiz duvar..
kimbilir içinde neler var,
kaç karınca yuvası,kaç örümcek gizli, gizli ağ kurar..
konuşsana...
susacakmısın böyle karşımda
hangi rengi seversin,hengi renge boyadılar seni..
sormadılar mı sana.
önemsemediler mi..
sıvaların dökülmüş bak.
ömür tükenmiş sende de..
belliki yılların yükü binmiş omuzlarına.
kimbilir,
ihtiyarlamışsın belki de
aslında hep merak ettim.
sahi yaşın kaç senin..
şeyy..
yani..
duvar dede.......

(deniz yıldızı)