Kalp değil sanki duvar
Ankara taşı, çimento ve öfkeyle örülmüş
İçeri girmek mümkün değil
Kilitli tüm kapıları
Koçbaşlarının açamayacağı kadar kalın
Yer altı geçitleri tümden kapalı
Nöbetçiler hep uyanık
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta