Birden uzak bir yerime karanlık iner;
kaybolur çiçekleriyle açıkta kırda;
sevinç kuşları ürküp kuytulara siner,
her şey diner; karanlık ürer yavaş yavaş;
seslenirim, bulamaz beni, aranır da;
çepçevre, bakarım, yükselir duvar; taş taş.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta