Duvar Şiiri - Turan Oflazoğlu

Birden uzak bir yerime karanlık iner;
kaybolur çiçekleriyle açıkta kırda;
sevinç kuşları ürküp kuytulara siner,
her şey diner; karanlık ürer yavaş yavaş;
seslenirim, bulamaz beni, aranır da;
çepçevre, bakarım, yükselir duvar; taş taş.

Yavaş yavaş ürer karanlık, her şey diner;
alamam uzattığın gülleri karşıdan;
ürer ha ürer karanlık, yüzün de söner;
uzan, bu çizgiyi geçemem, daha yaklaş;
en yakın yerime birden karanlık iner;
hangi yöne koşsam artık, duvar; taş, taş, taş.