Yine dört duvar arasındayım gördün mü!
Her zamanki gibi kendimle konuşuyorum.
Kağıttan uçaklar yapıyorum;
Belki bu sefer düşmez diye peş peşe.
Hatıralarım üzerime yürüyor kol pençe,
Her tarafım sarılmış kaçmaya çalışıyorum delicesine.
Tam kurtuldum diyorum,bir duvar çıkıyor önüme;
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
melankoli alışıldık olsada acıyı hisseden şaire selam olsun...
çok güzel.duvarlar hep aşılsın inşallah.
kutlarım.
sevgiler.
tuğba tekeli
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta