Yine dört duvar arasındayım gördün mü!
Her zamanki gibi kendimle konuşuyorum.
Kağıttan uçaklar yapıyorum;
Belki bu sefer düşmez diye peş peşe.
Hatıralarım üzerime yürüyor kol pençe,
Her tarafım sarılmış kaçmaya çalışıyorum delicesine.
Tam kurtuldum diyorum,bir duvar çıkıyor önüme;
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




melankoli alışıldık olsada acıyı hisseden şaire selam olsun...
çok güzel.duvarlar hep aşılsın inşallah.
kutlarım.
sevgiler.
tuğba tekeli
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta