Duvaklı Kefen
Gidemem evden daha ondört yaşım
Ne bir yolluk var, ne taranmış saçım
Üzerimde duvaklı kefen
Bir düğünden kaldırılıyor nâş'ımKaç paraya gider? Yaşamamış küçük bir beden..
Ve daha kaç kez duvarlarla bir olur anne başın?
Büyük gelir bana duvaklı kefen
Susma anne, nedir bu gözlerinde telaşın?İlk aşık olduğum adam , babam
Dönersem eğer, vuracakmış başımdan
Yakıyor beni duvaklı kefen
Beni,gelip kıstırır hergün hışımla..Kim üstlenecek umutlarmın firarını
Kaç kez alacaksınız elimden kararımı
Zindanım olmuş duvaklı kefen
Kaldıramam şu yıkılmışlığımı, harabımıGidersem kurdelalarım tel tokalarım
Ardımdan bakmasın, hepsini alın
Sürgünüm olmuş duvaklı kefen
Gidersem bez bebeklerim aç kalır..
Kayıt Tarihi : 24.12.2020 10:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tüm çocuk gelinler, ve küçük ağzı büyük ellerle kapatılan kızlarımıza gelsin. Umarım bu zihniyet bir gün o ellerin buz keseceği kadar gelişir .
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!