bülbülün,
dili
çok tatlıydı ya
o şakır
gönüller,
aşk adına çağlardı...
o bülbül ki
altın kafeslerde bile
aheste aheste
ağlardı
ama hep şakırdı
zira
doğada ondan tatlı
dutlar vardı
dudu tadan
bülbül ise susardı...
oysa
çiçekler gibi
her şeyin zamanı vardı
zamansız öten
horoz da olsa
sonu katliamdı....
Fikret Turhan-Yalova,
01.06.2015
Kayıt Tarihi : 1.6.2015 11:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!