Dutlar Dökülürken Şiiri - Ahmet Güreşçioğlu

Renkleri kireç kokan
Rüyalarda kurdum
Seni dün gece

Dönüyordu karıncalar
Ilık gün ışığında
Evlerine

Ellerimize dut döktü ağaçlar
Bana baktın, tıpkı yere bakar gibi
Yanakların kızardı yine

Aşka yakın
Bir tutkuydu benimki
İstiyordum seni

Anladın
Yöneldin gözlerime

Hayatın bile
Işığına muhtaç olduğu
Gözlerinle

Açıldı yüreğim
Boşaldı ne varsa içimde
Dutlar dökülüyordu üstümüze.