Dut yemiş bülbül gibi oturur

Ufak dağları ben yarattım diye kasılır,
Alay ederek bıyık altından gülüp oturur.
Bakarsın adama dışarıda kral kesilir,
Evde dut yemiş bülbül gibi yan gelip oturur.

Adam delimi birader fakire yardım etsin?
Çıkarı yoksa garibin niye elinden tutsun?
Herifte öyle bir karakter var ki sorma gitsin?
Dünya yanıyor olsa bacağı çelip oturur.

Adama rüşvet teklif edilir ise kıramaz,
Mal olduktan sonra haram mı, helal mi aramaz.
Zenginlik taslar hiç kimsenin işine yaramaz,
Söz ile güya her derde çare bulup oturur.

Suç işler ise hapiste başkasını yatırır,
Kafayı takar ise adamı bile götürür.
Çıkarı için on dokuz yerden su getirir,
Gösteriş için camide namaz kılar oturur.

Bu adam sofrada Yusuf şarapsız yemek yemez,
Bir olay olduğu zaman bana ne demez.
Her zaman kaz gelecek yerden tavuk esirgemez,
İnsanın ördek gibi tüyünü yolup oturur.