Nükseder durur hep gecenin bir yarısında sana olan açlığım ne yapsam bastırılmaz
El ayak çekilir çekilmez gelir dikilir tepeme o hatıran sabaha kadar susmaz
Vazgeçme olasılığım yok senden benim sana bağlılığım öyle sağlam öyle sarsılmaz
Az biraz uzaklaşsan fikrimden yarım aklım kopar yerinden koşar peşinden bende durmaz
El pençe divan durur kalbim sevdanın önünde suçlu gibi eğilir başı yerden kalkmaz
Dut yemiş bülbül gibi sus pus olur o an kesilir sanki nefesi sesi soluğu çıkmaz
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta