Akşamları yalnızlıkla nefes alıyorum,
Karanlığa bırakıyorum kelimeleri uyusunlar diye.
Umut avındayım sensizlikte seni beklerken,
Sevdamı biriktiyorum ay ışığının karanlığında.
Seni görmek için sabırsızlanıyor gözlerim,
Yetiniyor çevirdiğimde bana bakan resimlerinle.
Ya onlar da olmasa, ya onlar da bana bakmasa,
Ne yapardım sessizliğinde, ellerinin uzağında?
Yağmurları bekliyorum seni getirirler diye,
Her yer sıcak, her yer güneş, kelimeler yok kurumuş dudağımda.
Çağırıyorum gel diye sonra bir can havli,
Uyanıyorum sensiz kabuslardan.
Bekliyorum sabırla senin gibi,
Bekliyorum umutla belki senden daha fazla.
Kuruyorum hayatımı sen bilmeden senin üstüne,
Belki zamanıdır artık düşüyorum yollara...
Ufuk ÇOBAN
28/07/2003
Kayıt Tarihi : 17.8.2005 07:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!