Düşüyorum Kendime Şiiri - Gencay Coşkun

Vuruldum
Düşüyordum kendime
Gül kurusu bir mevsimde
Vazgeçtim herşeyden
Sonlarımı özlettiler
İç kanaması akşamlarda
Sonuna kadar
Hüznü İçmediğim
Hiçbir gece olmadı
Gök yüzümde
Yıldızlara hasrettim
Soldum belki
Kırıldım daha çok
Hangi şiddet yıkabilirdi
Ufacık yüreğimi
Bir kainata sığdırmamışken

Bir söz
Vuruverdi
Acımadan
Düştüm kendime
İçimden ağladım
Seller aktı yüreğime
Alev alev yandım
Cevap vermedim
Günlerime

Vazgeçtim Gidiyorum
Vazgeçtim Soluyorum
Vazgeçtim Kendimden

Silin benden ne kalırsa
Hiç düşünmeden iki kere
Vuruldum
Düşüyorum Kendime