Düşüyorum Şiiri - Mehmet Ceylan 2

Hayallerime koştuğumu sanıyordum yıllar boyunca
Gücümün yetmeyeceği şeylere kalkışmayı
İnanmaktan ve umuttan saymıştım.
Senle tanışana kadar ışığımdı hayallerim
Sonra bir eylül akşamı insanları bitiren şeyin
hayalleri olduğunu keşfettim.

Yere düşmüş bir adamın tutunduğu son daldın sen
Hala bir şeylere tutunuyor olmanın verdiği aptal sevinçlerim vardı
Çok fazla anlam yüklemiştim belki de
Belki de benim yüklediğim anlamı sen sırtlanamamıştın
İki türlü de ben düşüyorum
Sonunu bilmediğim ve belki de sonunu görmek istemediğim boşluğa
Baş ağrıları ve hafif çakırkeyflikle yazıyorum bunları sana
Asıl düşüşüm senin bana inanmadığın gün oldu
Ve o günden beri düşüyorum.