Yüreğimi toparlayamıyorum bu sıralar,
Aklımın gelgitlerinde boğuluyorum,
Kıyıya vurmuş balık misali nefes alamıyorum.
Kabuslarla beni uyandıran korkularım var,
uyuyamıyorum.
Soran olursa şükür diyorum o kadar, fazlası yok bende.
Kahkahaları unuttum, ve yüreğimi gizledim tebessümümde,
Bu can bu sıralar fazla sanki bedenimde,
taşıyamıyorum.
Yorgunum, düşüyorum...
Kayıt Tarihi : 14.10.2022 09:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mümin Türüt](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/10/14/dusuyorum-53.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!