Düşüyorum Şiiri - Cevat İdin

Bıraktım kendimi duygu yüklü yükseklerden aşağıya
Süzülüyorum, korkularım paraşüt sanki geri çekiyor
‘’İyi niyetlerimdendir’’ ki hala düşüyorum
Hayatıma onlarcası girmiş çıkmış, hatırlayayım diyorum
Silik yüz ifadeleri, paramparça kareler
Unutulmayı unutmuş isimler çıkıyor karşıma
Bir dost ile geçen bir anı tutuyor elimden çekiyor biraz yukarıya
Tutunamıyorum, iyi niyetlerim ağır basıyor, düşüyorum!

Düşüyorum, korkularım dur diyor, duruyorum!
Durup düşünüyorum, üç beş ay belki yıl olmuş
Hatırlayamıyorum, hatırlayamamak mı iyi hatırlamak mı?
Bilmiyorum, bilemiyorum, düşünüyor düşüyorum
Sonra bir çocukluk arkadaşım ismi tutuyor elimden
Karşı koyuyor düşmeme tutunamıyorum
Bir eski liman geliyor aklıma duygulanıyorum
Gözyaşlarım akıyor kayıyor düşüyorum

Düşüyorum dostlarım dur diyor,
Dinlemiyorum her zamanki gibi düşüyorum
Yıllardır hiç dinlemeyişlerim ittiriyor arkamdan
Tutunamıyorum, tutunmak istemiyorum
Aynı yıllardır dostlara inanmayıp, inanmak istememem gibi
Düşerken bir dostun bir sözü çınlıyor kulaklarımda
Çekip alacak oluyor beni uçurumdan
Çırpınıp kaçıyorum ellerinden, yine düşüyorum
Anladım ki düşmek güzel, ben acıyı seviyorum!