Yorgunum yar
Hayatın sillesini hissederken her nefeste
Yalnızlığın soğuğunda bu kadar yakınken alevine
Varlığında uzaklığının tadı var
Yorgunum yar
Taşa dönüşen kum tanesi
Güneşe ulaşmış toz zerresi ve
Eve dönmez bir akşam;
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
Devamını Oku
Ve gün yüzlü çocuğu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuğa,
