Düşüşüm Şiiri - Muhammet Üresin

Biri durdurmazsa hemen gelip tutmazsa elimden sonum olacak galiba bu düşüşüm
Biri tutmazsa eğer biri tutar mutlaka dedim ama olmadı tutmadı hiç bir düşüm
Geri durdumsa sevmekten hep korktumsa bir çocuk gibi bu yüzden yalnızlığa diz çöküşüm
Dibe vurdumsa ölmedik ya yeniden kalkarım dedim ama bu kaçıncı yeri öpüşüm

Beni burda bırak ardına bile bakma hiç kaç kurtar kendini benden hala vakit varken
Bu nasıl bıçak sırtı bir sevda imiş yaralanmayı sever mi insan her yeri kanarken
Sana yukarılardan gülümserim belki bir gece sen benden ayrı rüyalara dalarken
Bu ne şaşmaz bir aymazlık böyle tanrım kimse mi bilmez sevdiğinin kıymetini yaşarken

Gece olsun hele bir bak nasıl yiyip bitiriyor seni de kafandaki o korkunç sesler
Eksik olsun tutma hiç sen de elimden bu saatten sonra lüzum yok yandı zaten tüm düşler
Ecel buyursun gelsin alacaksa alsın canımı ne de olsa çoktan öldü o hevesler
Uzak dursun hem sıkmasın daha fazla canımı o sadaka verir gibi ruhsuz gülüşler