Nasıl okur, nasıl yazarım?
Hayel oldun gözümden gönlümden düştün.
Hayatım karma karışık.
Yaşam desen mahvolmuş.
Sana muhtaçken, neden? Gözümden gönlümden düştün.
Ne tuhaf zalimsin ama gözlerin iyilik dolu.
Hislerimi acı çekiyor, beklediğim günler mahkum olmuş.
Boşuna dememişler gözümden gönlümde düştün.
Suçlusun demem sana, iyilik dilerim.
Ama İsterim ki kime kin ettim diye,
bir an düşündüğünde aklına geleyim.
Olmaz mı! Ben yanıldım hayat,
vurma acının en delisi, o gözümden gönlümden düştü.
Gözümden gönlümden öyle bir düşüş ki,
Ne ağladığı
Nede sızladığı
Ne de tekrar, nasıl yaşayacağı, umrumda bile değil.
Of yalan Dünya! Gözümden gönlümden düştün.
Hakan Demirel
Kayıt Tarihi : 23.6.2024 20:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Düşüşlü ellerinde yaşayan bir adama yazılmış, bir delikanlının deyişi. İç anadolunun kuzeyi ne ilerisi ne gerisinde, yaşayan bir yaşlı adam varmış. Evlatlarından biri bu adama askere gitme zamanı geldiğinde bunu yazmış. Eski evliliğinden olan bu delikanlı, çocuklu vakitleri dahi hep çalışarak anasına para kazanmak için çalışarak destek oluyor, hayatta durmaya çalışıyorlardı. Anasının çok ısrar etmesi üzerine, adresini bulup yazmaya karar vermiş. Babası aylar sonra, kasabadan delikanlı askere gittiği zaman arar. Yazdığı mektupla sitemini anlatmıştır oysa, onsuz gecen yılları. Konuşmasında:"Evlat yanına gelip göreyim seni." Demiştir. Delikanlı kabul etmez, sitem eder yine. Bunu duyan duymayan çok üzülür. Varlık içinde bir baba, garip kalan bir delikanlının, hüzün dolu küskünlükleri üzerine yazıya dökülmüştür.
