Düşüş Şiiri - Mahmut Türk

Ona oyuncak bir gece aldım
Oyuncak bir bedenle uyudu, uyandı
Sahte aynalarla süsledim duvarları
Her bakan sevindi, her bakan yanıldı
Bir yanılgı ki topraktan bereketli, kayadan sert
Oyuncak ruhlarına uykusuz bir yılan gibi sokuldu
Tatlıydı dili yılanın, uzundu ömrü
Dikenli bir yalnızlıktı ayakları.

Ona oyuncak bir gündüz aldım
Oyuncak güneşlere daldı ve unuttu adını
Hangi ağaca sarılsa düştü dalından
Bir düşüş ki aydınlıktan karanlığa
Silindi ezberinden ışıktan kelimeler
Kabuğu kaldı kalbinin
Yandı naylondan okyanus
Yandı sahte yağmurlar
Aldanışlar mutlu insanla dolu.