Koşabildiğim kadar hızlı koştum peşinden,
Telaşlar ovasında yolumu şaşırdım,
Nevmit bataklıklarını zar zor geçtim,
Kum fırtınalarında tükendim, kaybettim adımlarının kokusunu.
Halbuki tutunabildiğim kadar sıkı tutunmuştum hayata,
Uçurumun çıkıntısını kavrayan tek parmağımmışsın, kaydın…
Düşebildiğim kadar çabuk düştüm, yine de acılı bir ölümdü.
Murat Kürşat ERTEKİN
04 Eylül 2010
06.10
Kayıt Tarihi : 13.10.2010 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!