Düşürmüşüm Şiiri - Muammer Yalçın

Birden ayrılmıştım ben apar topar
Unutmuşum gençliğimi orada
Ondandır gönlümde kıyamet kopar
Düşürmüşüm gençliğimi orada

Belki ay özünün yolunda düştü
Belkide armudun dalında düştü
Belkide bir seher yelinde düştü
Düşürmüşüm gençliğimi orada

Eski Kara hisar vatanım yurdum
Sana dönmek için zamanı kurdum
Kayanın dibinde biraz uyurdum
Unutmuşum gençliğimi orada

Kireç yaylasının düzünde belki
İlkbahar yazların güzünde belki
Tecerin bu taraf yüzünde belki
Düşürmüşüm gençliğimi orada

Çalının dibinde çayı demlerken
İkindi vaktinde malı yemlerken
Top peşinde koşa koşa hamlarken
Düşürmüşüm gençliğimi orada

Yalçınım serime sevda sinerken
Ciritler oynayıp ata binerken
Sıra taşlarına aşşa inerken
Düşürmüşüm gençliğimi orada