Nefret dolu gönüllere.
Uçsuz,bucaksız çöllere.
Alemde kötü dillere.
Düşürmesin Mevlam seni.
Eş etmesin kötü kula.
Zulmeder hep bile,bile.
Azdırıp da kötü yola,
Düşürmesin Mevlam seni.
Kötü günde dostlar nerde?
Çekerler araya perde.
Çaresiz,onulmaz derde,
Düşürmesin Mevlam seni.
Düşünürsün kara,kara.
Düşündükçe azar yara.
Aman korusun ha, dara
Düşürmesin Mevlam seni.
TARHANİ şu kaderine.
Mahkum oldu kederine.
Beterin de beterine,
Düşürmesin Mevlam seni.
Kayıt Tarihi : 25.11.2010 13:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Tarhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/25/dusurmesin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!