Düşürme Yüreğinden Şiiri - Ahmet Tığlı

Şu kıpırdayan yaprak güler karşımda
Gözlerinin bahar saltanatıdır
Uykusuz güneşi emen gözlerin
Gecelerimin yıldız falıdır.
Yine usumda sahilsiz deniz
Yine kıpırtısı yüreğimde bir içdeniz
Uzağın yakınısın çıplak gözlerimden ırak
Bir rüzgâr bırakır kokunu yapraklara
Hazirun bir kokudur hazirandan kalan.
Vişne çürüğü bir akşamın hüznünde
Homeros'un güngörmüş çınarıdır yıkılan
Bakıp bakıp hayallerime savrulan
Gövdesinde taşıdığı ölü aşklara
Gülüp gülüp çentik atan.
Susuyoruz bu devasa suskunluk
Aşkın susamış halidir
Birikip birikip susuzluğa çoğalan
Irmakların sevda selidir.
Senin aşkın olmasa sevgili;
Kuru bir daldır yaşamak
Sanma ki gözlerinde açacak
O güneşi içen yaprak.
Ne zor şeymiş yüreğine tutunmak
Gözlerinden düşmeden
Sen düşürsen de dilinden
Bir dost gibi tut,düşürme yüreğinden...

Ahmet TIĞLI 28.6.2015 (Sevgi Merdivenleri)