Dertli bir türkü olmuş sevda dillerde,ne çalan bulunur sazın telinden,ne söyleyen bulunur gönülden.
Bir öykü yazdım sevdaya bir yürek düşürdüm,uğrunda ölürdüm ya,savaşmadan yenik düşürdün.
Şimdi hazan vakti kimse bilmez derdimi,gücüm yetmez gayrı güldüremem kaderimi fettan gözlerine düşürdün.
Her gece kabuslara uyku böldürdün,oysa her düşte seni görürdüm,genç yaşımda saçlarıma kar düşürdün.
Yıkıldım eğilmedim,bir gün olsun değişmedim,hal bilmezin önünde yerlere düşürdün.
Ne varsa güzel olan aldın süpürdün,bir volkandım söndürdün,küle döndürdün sevdamı ayaza düşürdün.
Adını kazıdım ömrüme,sevdanı yazmak isterken her günüme,kaleme kan düşürdün.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta