Düşür Beni Aşkın Kütüğünden

Bir kurşunun vızıltısıydı son, alnının çatısında yarıldı düş
Son dileğine sarılırken an, hesapsız kırılmalarla açıldı göz
Yankılarla kapandı hesaplar, sızdı yanaklarından kanlı söz
Haykırışı yarım kaldı, kanlı ekranlarda sürüklenirken poz

Bir köpek ulumasına karıştı karanlık, hercai menekşe üşüdü
Bağımsızlık bildirileri, idealler ve safsatalar yalan bir dündü
Zalimlik soysuz hesaplarla ödendi, ağıtlar hesapsız ölümdü
Sehpada ayak izi, zalimin zulmüne sevenin allahı göründü

Tutunup dünlere yokluk sürdü alnına, karanlık sevince tutundu
Ağır yükü sardı bedenine, yokluğun ovasında hüzünlü yosundu
Uçuklarla bölünen dilinde aşk, sevgiye aç, aşka ise hep yoksuldu
Ansızın kopan kıyametti hayat, yaşamak mecalsiz bir sorguydu

En helal yakarı huzurlu ölümmüş, helallik harammış densizlere
Şapkamın yakasında onurlu kir, yaşamak yalanmış yüreksizlere
Köpürsün kanlı denizler, bir şafak vakti ulaşsın sesimiz cennete
Zıpkın bir yakarıyla buluşsun ellerimiz, düşler sarılsın gerçeğe

Kayıp günlüklerin dosyalarında adalet, gönlümde hüzünlü nida
Pembe yalanların dergâhı olmuş dünya, ekranlarda tanımsız riya
Küflü gerçeklerin miadı dolmuş, modelsiz ayrılıklara ihanet deva
Düşür beni aşkın kütüğünden, bekleyişlerim olsun varlığına reva