Düşünüyorum Şiiri - Atilla Durukan

neydi dünlerimiz
neler yaşamıştık.
gözlerimin önünde
film karesi gibi tek,tek,
ben sonsuz bir yoklugun içinde,
buzdan bir tuneldeydim, sanki.
ışıgı olmayan karanlıklar dehlizinde
sen ışık veren güc oldun.
senden sonra başladı hayat, seninle.
aşkı sevgiyi her şeyi yaşattın.
yaşamak adına ne varsa verdin,
yıllar sürdü bu rüya veya ben öyle sandım hep.
bir gün evet bir gün,
geldigin gibi gittin
hiç bir şey söylemeden sessizce,
buzdan damlaları avuçlarıma,
yana hançerleri yüregime vurarak,
bir HİND gibi yüregimi ellerine alarak,
geldigin gibi gittin.
sakın gelme yokum ben,
gelme ki yanan yüregim daha fazla yanmasın,
gelme ki buzlu pencerelerden bakan gözlerim donmasın.
gelme ki avuçlarıma bıraktıgın damlalar yakmasın.
yaram kapanmasın gelme ki yüregim acımasın artık.
ne olur gelme,gözlerindeki terkedişi
anlımdaki ihanet cizgilerini görme.
gelme ne olur bırak beni buldugun gibi.
saf, masum halinle öyle seveyim seni,
ne olur gelme.