Düşünüyorum…. Şiiri - Muhammed Bahreyn

Düşünüyorum….

Çok uzun bir boşluktan damlıyor….

İlham perim…

Saçakların en uç noktasında göğüslerini kanatıyor…

Emziriyor beni….

Ruhuyla….

Sızı katmış…

Bulutlara…

Aşkı

Ağlıyor…

Boşluktan…

Gelen…

Maviliklere

Önümde binlerce ses…

Binlerce harf

Hangisini urbama sokayım

Aklım hayallerini…

Konduramıyor…

Dünyevi….

Nihiliste…

Sallıyor İçimdeki huzur

Çocukluğumu…

Ona saklanıyorum

Kelimelerin

Büyük bir canavara dönüştüğü

An…

Çocukça

Gülüyor…

Harflerin güzelliğini yaşatıyorum

Kendimde..

Sen

Ben

Den

Ne

Alırsan

Ben

Senden

Daha

Karlı olurum…

………

Göğe bir uçurtma atmıştım…

Bütün umudlarımı rüzgarın koynuna saldım…

Her diyarında her yarınında…

Götürdü…

Bütün…

Güzelliklerimi…

Komşusu akçen, tok yatan bizden değildir.

Nefis

Şeytanın piramidi….

En ucunda biz varız…

En başında da biz…

Nefsimiz…

Açlıkta

Açıkta

Darlıkta

Zorlukta

İken….

Biz….

Allahımıza…

Rabbimize…

Kalu beladan rahmetine kavuştuğumuza şükür etmeliyiz….

İnsan bir kara delik gibidir..

Ne verirsen onu içine alır…

Yaşatır yada…öldürür…

İçinde milyonlarca yıl saklayabilen çürük bir asası bile olabir…..

Dardayım…

Yalanlardayım

Ergen

Mi

Oldum…

Edilgen mi

Oldum bilmiyorum…

Akılsız Mektuplar…

İpimi boşluktan sardım geleceğime gitmek için….

Kaçıştı tüm hilesiyle,,,, bedenimden…

Koştum

Koştum….

İp…

Kopmuş

Boşlukta kaldım….

İpi bıraktım….

Kuşa baktım…

Göğüs kafesinden dalıyor hayata elleriyle….

Okşuyor manayı…

Korktum….

Adımı ısırdım…

Rahmetten meleklere eğledim…

İçimdeki dumandan…

Kanatlandım…

Göğün samanyolunda…

…..

Ömerin…

Adaletinden….

Muhammedin…

Rahmetinden…

Kalbime…

Bir zeytin dalı gibi astım…

İçimde ki…

Pislik sadece……..

Dışımda görülür…

……

Dışımdaki pislik ise…….

Sadece….

Gözlerimin körlüğünden …

Görülür…

FRENS RUBAHTUJ MET….

BAHREYN…