kimi oluyor yastığa
koyar koymaz
başımı,
yorganı
çeker çekmez
üstüme
açılıveriyor perdeleri
bambaşka bir dünyanın
geçmiş zaman
gelecek zaman
nominatif
akuzatif
datif
düşünüyorum…
duyuyorum
kalp atışlarımı
yastık-
ta
tık tık
ta
tık tık…
düşünüyorum artık
dünü
bugünü
yarını
sana, bana
seni, beni
düşünüyorum
yastık
tık tık…
Şubat Doksansekiz
Hamburg
Kayıt Tarihi : 14.4.2008 19:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!