Düşünüyorum Şiiri - Şair Firuzeşiir

Düşünüyorum...
Doğuştan var olan, ama bazılarının hala farkında olmadığı.
Yaratılırken cevaplarını da, bildiğimiz sorular ne?
Kendimce cevaplıyorum, tek kelimede.
Duyular, duygular diye.
Kimlerin beyninde ve gönlünde yer tuttuğunu,
Bilmek, düşünmek ise beni korkutuyor,
Yazılan hüzünlü şiirler, okunan en yanık türkülerle
sevgiliye sitemler, en güzel cevap belki de.

Düşünüyorum...
Başkalarıyla ilgilenmekten, kendimizi unutmamızın
sebebi ne?
Başkalarının hayatları, siyaset ve sanatçılar
bizi neden ilgilendiriyor diye.
Yaşamdan kesitler, mücadele ve renkler, diyemiyorum.
Sahtelikler, yalanlar, renklerin arkasına saklanmış,
boyalı yüzler geliyor aklıma.
Sevmedim ben bu hayatı, merak da olsa diğer adı.

Düşünüyorum...
Kafatasına hap solmuş ruhlarımızın,
bu üçgen dışına çıkacağı an’ı.
Mahşer günün de, sorulacak soruları,verilecek hesapları.
Özgür kalan ruhlarımızın yeniden hayat bulacağı bedenleri.
Korkuyorum...

Düşünüyorum...
Bütün insanlığın ortasında bir insan,
Bütün yürekler arasında bir yürek.
Parlayan binlerce yıldız arasından en parlak olanı belki de,
Yada binlerce çiçek arasında en güzel kokanı,
Belki de pınarlardan akan en güzel tadı olan, en soğuk su.
İçtikçe insana hayat veren, sende hayat bulan ben gibi.
Yada, sevgiyle yüklemiş yükünü, duracağı yeri arayan
kervan misali bir yürek.
Hala aramaya ve sevmeye değenleri bulmaya çalışan, sen gibi.
Her şeye rağmen sevgine ELVADA demeyeceğim aşkım.
Arayışların seni bana getirecek birgün...

25.03.2004/19,35
Firuze