Düşünüyorum... Şiiri - Mehmet Çoban

Hatırlayalım... Bundan 100 yıl önce değildi. Aklı bir karış yukarıda, halkımın sırtından kahramanlık sevdasına kapılan paşalar, ülkemizi birinci dünya savaşına soktular. Sonuç, ülkemiz işgal edildi. Birinci dünya savaşına giren ülkemizin topraklarının çoğu kaybedildi. Üzerinde onlarca devlet kuruldu. Kaybedilen topraklara baktığımızda hemen hemen hepsi 20.yüzyılın temel ekonomik kaynağı petrol yataklarına sahipti. Ülkemiz türlü zorluklar içinde kurtuluş savaşı yapmak zorunda kaldı. Bugün de benzeri oyunlar içindeyiz. Savaş insanlık tarihinin en korkunç eylemlerinden biridir. Savaş yoluyla insanlar içlerinde yatan katillik ruhunu depreştirmektedirler. Onlar için savaş bulunmaz bir nimettir. İçinde birazcık olsun insanlık taşıyanlar mümkün oldukça savaştan kaçarlar. Savaştan kaçmak korkaklık değil, aksine insanlığı, nesillerimizi, ülkemizi korumaktır. Silahlar patladığında korunacak bir şey kalmaz. İşte Irak gözümüzün önünde. Hergün patlayan silahlar, bombalar, okulları, ticareti, yaşamı felç etmiştir. İnsanlar hergün yatarken, sabaha ölüme kalkabilirler. Güne başlarken akşama ölüme koşabilirler. Savaşı çok isteyenler, savaş narası atanlar, gidin Irak'ta bir ay yaşayıp geliniz. Orada savaşın sonuçlarını görünüz. Ondan sonra naralarınızı ortalığa atınız. Hiç kimse, bizim çocuklarımızın, hayatlarımızın, ülkemizin sırtından kahramanlık yapmaya kalkmamalı. Unutmayın ki, halkın sırtından yapılan kahramanlıklar insanlık dışı davranışlardır.