Düşünüyorum Şiiri - Yüksel Akyüz 2

Göğün engin maviliğinde
Zafer uçuşu yapan kartallar
Samyeli yüzümü hafifçe okşarken
Fırtınalarda kaybolan gemileri düşünüyorum

Bir kedi neler yapıyor yavruları için
Ya da uçmayı öğrenirken bir karga
Kanadı kırık serçe gibi çırpınırken yüreğim
Dağlarda yaşayan kurtları düşünüyorum

Çiçekler sulanıyor balkonlarda
Vadideki beyaz zambak açıyor
Nehirleri çağlarken memleketimin
Toprağı kanlarıyla sulayanları düşünüyorum

Yalnızlığım, öksüzlüğüm takılırken aklıma
Sisler arasından geçmişim geliyor peşimden
Yelken açarken isyanın yıkıcı dalgalarına
Çöp kutularına bırakılan bebekleri düşünüyorum

Her zaman yalnızdır sisteme parça olmayan
Nereye kadar direnir gücün
Yüksek köprülerden aşağılara bakarken
Gazetelerdeki o genç intiharları düşünüyorum

Yeşilliği kaybolan köyler, ruhu çalınan kentler
Siteleşen mahalleler, ciğerler metal yığını
Maviyi kaplarken radyoaktif bulutları
Caddelerde bıçaklanan kadınları düşünüyorum

Yakınlardan gelen müzik sesi
Tozlu anılarıma götürüyor beni
Havuzun başında yudumlarken çayımı
Gözleri görmeyen, kağıt mendil satanları düşünüyorum

Uzun yolculukların ardından
Dönüşlerimi özlemle bekleyen
Yokuştaki küçük evime giderken
Evlerine dönemeyenleri düşünüyorum

Bulgur pilavını kaşıklarken tencereden
Karpuzu kabuğuyla yerken
Bir yudum suya hasret
Açlıktan ölenleri düşünüyorum

Sakin günbatımlarında
Yazdığım son şiiri okurken bir dostuma
İhtişamlı gecelerin renkli ışıklarında
Yaşanan ihanetleri düşünüyorum

Her zaman daha büyüğü vardır
En mutsuz anların bile
Asla birinin değildir en hası mutluluğun
İnatla bölünürken sessiz uykularım
Geceleri yollardaki yolcuları düşünüyorum

Bilinenden fazladır hep bilinmeyenler
En anlamlı sözü ben söylemedim
Çizilmedi resmi daha en güzel aşkın
Son istasyonuna yaklaşırken ömrüm
Yeni doğan çocukları düşünüyorum