Düşünüyorum. Şiiri - İsmet Anik

Çıplak kayalıklardan,
Rüzgar eşliğinde fon uğultusu.
Ölümü düşünüyorum.
Düşünüyorum.
Bir avuç rüzgar mı alsam,
Sade ve uğultusuz,
Sade seni anlatsa esintilerle.
Dinlesem huzur içinde.
Önce üstüme bir kaç damla yağmur,
Çiçeklerim açsa.
Benden beslenip sana koksa.

Elime bir el dokunuyor
İrkiliyorum.
Üzülüyorum.
Ben beklerdim daha,
Erken gelmişsin diyorum.
Bana anlatacakların varsa
Dudaklarından kulaklarıma döküver,
Fısılda başkaları duymasın.
Sonra da git.

Ve yanağıma konan bir buse
Beni hayata döndüren.
Seviniyorum.
İki hayat el ele.

Düşünüyorum,
Düşündükçe üzülüyorum,
Üzüldükçe seviniyorum.
Sırada ne var
Bilemiyorum.