Düşünüyorum Şiiri - Deniz Alp Ulaş

Düşünüyorum,
Batan güneşin kızıllığı altında.
Oturmuşum.
Yalnızım.
Düşünüyorum hayata dair.
Hayallerime ve istediklerime dair.
İnsanları, ailemi, sevdiklerimi,
Uğrunda canımı verebileceklerimi.
Hayatıma girmiş ve çıkmış,
Ya hayatıma anlam katmış,
Ya da kalbimi söküp kaçmış,
Beni uykumdan uyandırmış,
Semin'i, Yaren'i, Buket'i,
Aslı'yı, Benan'ı ve İdil'i.
Düşünüyorum.
Sonra bir kez daha,
"Adalet" kelimesi geliyor aklıma.
Deniz Gezmiş ve gülüşü
Çınlıyor kulaklarımda.
"Neden gülüyorsun? " sorusu
Ve "Duvarda adalet yazıyor ya,
Ona gülüyorum." sahnesi
Tekrar canlanıyor gözlerimde.
O an ki
Asaletini düşünüyorum Deniz'in.
İçindeki patlamaya hazır
Fakat pusuda bekleyen cesareti.
Ama Deniz,
Sen bunu yargıca söylemişsin.
Düşünüyorum da,
Ben bunu Tanrı'nın karşısında
Söyleyebilir miyim?
Düşünüyorum,
Güneş batmış.
Oturmuşum.
Yalnızım.