Düşünüyorum Şiiri - Vahit Kara

Hayatın gemlerini tutmaya çalışiıyorum.
Daha çok yoruluyorum, dahada yaşlanıyorum.
Korkum mutluluğu bulamamaktan,
Bir sonbahar yağmuruyla ıslanıyorum.

Günler boyu yaşadığım hatıraları,
Bir bir toplayıp heceliyorum.
Kabusları düşüyorum gecelerimden,
Gördüğüm güzelliği anımsıyorum.

Hasret koyuyorum her türkünün adını,
Bilmiyorum galiba yaşlanıyorum,
Mazide kalan mevsimlerin tadını,
Zehir zemberek arşivliyorum.

Belki bir günlük yoladın amma,
Ben yine senden yana, hayıflanıyorum.
Belkide her günün sonu muamma,
Yinede stresteyim, teleşlanıyorum.

Ben nasıl yaşadım, niye yaşadım.
Muhasebe tutup, kıyaslıyorum,
Lüzumsuz bir defterde belkide adım.
Bir isimle, bir bedende, meçhulleşiyorum.

Muayyaen bir zaman, kimbilir nerde,
Ölümle yeke yek, pençeleşiyorum.
Acaba diyorum, karşı koymak niye,
Niye bu kadar uğraşıyorum.

Cihanda bir küçük nokta benliğim.
Bir noktadan bir bütüne, ulaşıyorum.
O bütünü buldum, dediğim anda.
Yine bir çıkmaza saplanıyorum.

Gün gelir kaybolur ömrümün varı,
Çıkarmaz belkide bu son baharı,
Manevi yoksulluk, maddenin karı,
Düştükçe, düşündükçe, bocalıyorum