Düşünüşün ötesi... Şiiri - Ozan Nuri Ceyhan

Bazen düşünürüm niçin nerdeyim
Bu hava bu toprak bu uçan kuşlar
Bir karanlık bir aydınlık yerdeyim
…Buharlaşan sular gökten vuruşlar.

Bir taraf kaynar su bir taraf buzlu
Uçsuz bucaksız tüm denizler tuzlu
Gökdelen tepeler çok yerde düzlü
…Çağlayan dereler coşkun ırmaklar.

Ekvator kutupla sanki bir dargın
Kışın uykusuna yatanlar yorgun
Derinde akıntı yüzünde durgun
…Akdeniz Marmara iki boğazlar.

Yeşil yaprak renklenen gül çiçekler
Başka cümbüş avaz avaz böcekler
Kaygısız koşmaca sonra ölecekler
…Bitkiler, hayvanlar ve de insanlar.

Ne hikmettir tatlı tuzlu karışmaz
Taşta biten toprağa koy alışmaz
Milyarlarca yıldız kaynar buluşmaz
...Bilmiyorum bunun zamanı mı var.

Düşünüşten öteye sır ermiyor
En büyük kâşifler bunu bilmiyor
Arz bir gizli âlem şeksiz dönüyor
…Geceler gündüzler ve şu dört mevsim.

İst/1997