Düşünürüm Şiiri - Sevilay Karaman

yıllar var hâlâ düşünürüm
dünyanın köşesi upuzun
çakal yağmuru kahkaha atar
yol yok
yordam ötede
düş çolak
el elek
zamandan bir parça kopar
siyah çayırlar üzerinde yürürüm
çocuk,kadın,erkek
insan insan diye
sapsarı titreyerek

yıllar var hâlâ düşünürüm
canına üfürdüğüm yokluk
sarhoşluğu sulu sepken
bi lokma ekmek
günleri sürer sesim
hayata sürgün
ölüme bir çeyrek
canımdan bir parça kopar
karınca asidi üstünde yürürüm
çocuk,kadın,erkek
önce insan diye
kopkoyu diyeti ödeyerek