Düşünürken buldum kayayı.
Otlarla konuşmaktan geliyordum.
Ölü bir yaprak, adını unutmuş bir sokak,
sav dolu bir tümce, suçlu bir ırmak,
bir de partal bir kuş yürüyorduk.
Bir atlı karıncaydı yaşamak, onu yürüyorduk.
Bilirim sözcüklerin ulaştığı yere hiçbir şey erişemez.
İsa ile Karahisari’nin gömlekler
..........
..........
Kayıt Tarihi : 17.7.2018 16:48:00
Şiiri Değerlendir
© Yapı Kredi Kültür Sanat Yayıncılık
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!