Düşünürken Şiiri - Hüsrev Özel

DÜŞÜNÜRKEN

Kabarıp ruhumun gam dalgaları
Taşıyor üstünden dört duvarın
Yırtıyor haykırışım loş semaları
Düşündükçe çöküşünü umut dünyamın

Tahammülü kalmadı şu mustarip kalbimin
Sılada mahzun kalan yarin hasretine
Pınarları kurudu artık gözlerimin
Ağladıkça kan akar sineme yaş yerine.

Sardı ruhumu artık kolları yalnızlığın
Kapandı bana gayrı yolları özgürlüğün
Olur mu hiç ey Tanrım böylesi bahtsızlığın
Tüketiyor gurbette çilesi mahpusluğun...