Dinledik rüzgarı sessiz sessiz,
Okuyorken bize gamlı bir kitap.
Suya çizmişti gümüşten bir iz,
Yükselirken gece dağdan mehtap.
Sesleniyordu gaybten sebepsiz,
Dinliyorken korkusuz sehtap.
Akıyordu sanki bir kan , bir deniz,
Celladım olmuştu gönüldeki kasap.
Kesiyorken boğazımı derin nefessiz,
Düğümlerle ediyordu sanki hitap.
Gölgesi bırakırken düşümde iz,
Yolların sonunda düşürüyordu bitap.
Kayıt Tarihi : 11.9.2021 10:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İlk kıta Hüseyin Nihal Atsız'a ait olduğundan şiir nazire olarak geçebilir. Sonraki kıtalar bana aittir 🖤
Hayırlı sınavlar.
TÜM YORUMLAR (1)