Düşünür Şiiri - Enes Kepil

Düşündüğüm ve bildiğim şeyler var.
Bilmediğim şeyler ise hepsinden daha çok.
Gece vakti çoğu uyur ve az bir kısmı uyumazken,
yaşam zamana yetişemeyip gözlerini kapadığında.
Aklımda bir insanın yüzü canlandığında
Gözler açıldığında o insan olmadığında,
Kelimeler ardı sıra sıralandığında birbirinin
Birileri hep birilerini düşünür
Birileri öldürür birileri ölür.

İyiler iyilik için öldürüyor
Kötüler zevk içinde kıvranıyorken
Bir üçüncü yok
Destekleyenler ve desteklemeyenler

Bir kadın yüzünü sakladığında
Bir kadın serdiğinde saçlarını hayallere
Mütevaziliğin etrafında döndüğünde
Her ikisi de kelebek gibi,
Kalplerden geçen ayrılıklar neden!

Güneşin doğuşu henüz uzakta
Gecenin bitimine saatler varken
Yaşamın içi bilinmezlerle dolu ve
Yaşamın bitiminde bilinmeyen varken

İki şey, farklı yönün içinde birken
Bir, yalnızken ve bir olanlar azken
Tüm yollar tüm ihtimaller tüm hesaplar
Hepsi ya var ya yokken
Hepsi birlikteliğin, birin, tümün içinde tekken
Sormazlar bu ayrılıklar neden!

Bir insan düşündüğünde
Başka bir insan düşündüğünde
Başka bir insan daha düşündüğünde
Örümcek ağından usulca süzüldüğünde
Köstebek toprağı deldiğinde
Kuşlar kanatlarını çırptıklarında
En kötünün bile içindeki iyilik göründüğünde
Yaprağın sebepsiz düşmediği anlaşıldığında
Ağladığında bir çocuk bir nedeni olduğunda
Tüm nedenlerde ve tüm gizlenenlerde...
Parçalar birleştirildiğinde
Ve bütün yerine konulduğunda
Anlam kazanacak dakikalar.