Düşününce Seni Yaşamak Ne Güzel

DÜŞÜNÜNCE SENİ YAŞAMAK NE GÜZEL

Düşününce seni güneş doğar
Sibirya soğuğunda da kalsam
Sanki içimde bir ateş yanar

Düşününce seni sanki yeniden doğmuş bir çocuğum
Bütün günahlardan arınmış

Düşününce seni o an dönmez dünya
Yelkovan akrebi kovalamaktan vazgeçer
Durur zaman
Unuturum nefes almayı
Konuşurken seninle nasıl geçmiş zaman anlayamam

Düşününce seni dünyada savaşlar neden olur
Sevmekten başka insanlar neyin kavgasını verir aklıma sığdıramam
Aşkının büyüsüne kapılmış ben
Allah’ıma bu duyguyu verdiği için ne kadar dua etsem yine de
Milyonda birinin hakkını ödeyemem

Düşününce seni; köpük gibi dağılıp gider, düşsem de kederlerin en beterine
En iflah olmaz dertlere düştüm diyelim, gezdim doktor doktor çaresi yok
Demek ki sesini duymalıyım, çünkü hiçbir derdime senden daha tesirli ilaç yok

Düşününce seni Karadeniz gelir aklıma
Hırçın, asi
Dalgaları kabarık
Ve dalgaları çarpar kayalara sert sert
Yine de kendimi alamam
Korunaksız sandalımı bırakırım sularına
Yüreğim sana emanet al ne yaparsan yap

Yapmacık birer sözcüktü senden önce aşk
Sihirli bir sözcüktür şimdi
Yüreğimin faylarını çatlatıp bende deprem yaratır
Yıkılır ezber binaları, önyargılarım göçük altında kalır
Boşuna kurtarma ekipleri yola çıkmasın
Çünkü artık geç kalmıştır

Düşünce seni
Ne doyulmaz
Ne bitimsiz güzellikler sunar insana yaşamak
Yaşamak ne güzel derim defalarca
Ne güzel yaşamak, ne güzel, ne güzel

Düşününce seni aklıma papatyalar gelir
Bembeyaz papatyalar
Kaya olsa yüreğim, yine papatyalar açsın isterim
Yüreğimde papatyalar açsın bana seni hatırlatan

Düşününce seni severim barışı akla getiren zeytin dallarını
Sonra sen seversin diye severim zeytinleri
Korku diyince alıp içimde tutasım gelir ürkek yüreğini
Karanlıksa korkuna sebep
Güneşi kucaklayıp ayaklarına getirmeyi
Akla uygun görebilirim

Düşünürüm seni, değse derim eli elime
Orda kül olup bitebilirim
Gözlerinde gördüğüm o ışık varya
Orda ölebilirim
Binlerce gözünü kan bürümüş ölüm süvarileri olsa karşımda
Ve ben tek başıma karşılarında
Desen ki haydi savaşa
Öleceğimi bile bile o savaşa girebilirim

Aklımdadır gözlerindeki o beni büyüleyen ışık
Derler ya aynasıdır gözler kalbin
Diyelim mümkün olsun yüreğine varmak
Bir şehre varmak gibi
Bu şehri alıp koysalar yemen çöllerinin ortasına
Sana yalın ayak yürüyerek gelebilirim

Düşününce seni derim ki sınırlar ne kadar anlamsız
İnsanı insandan ayrı tutan ne varsa ne kadar boş
Sevmek girince işin içine insanlar aslında ne kadar bir
Ve sen girdin ya yüreğime
Ne kadar büyük engeller dikselerde önüme
Artık o kadar güçlüyüm ki aşabilirim

Düşününce seni, gözyaşı olur bazı zaman
Buna sebep sensin ya hepsi helal
Değer sana, hepsi helal
Acıya dökülmez ya hep gözyaşları
Dolarda yüreğim taşar bazı zaman
Boşa akmaz bilirim hepsi helal sana, hepsi helal

Düşününce seni cıvıl cıvıl kuşlar gelir aklıma
Ele avuca sığmaz
Sen varken dert ne, keder ne
Ne mümkün asık dursun yüzüm
Duyarım sesini o dakika güller açar taşlaşmış yüreğimde
Uçar gider bütün hüzünler
Yola gelir en çetin inatlarım
Dediğim dedik hallerim kendine ihanet eder
Sonra sitemi de boşa gider, yüzü kızarmaz artık
Gülüşünün beyazlığında kaybolur gider

Hangi yola düşsem bakarım yine sonunda sana döner
Seni hatırlatmayan hiç bir şey güzel değil
Senden ayrı bir yola çıksam
Dizlerim tutmaz gidemem
Seni sevmenin bedelini dünyalar versem de ödeyemem
Bilmem sende sever misin, sevdiğimin değerini bilir misin?
Her neyse artık dert değil
Bu birbirine karışan iki ırmağın sen mi bana ben mi sana akarım
Boş çene çalmasıdır.
Sevgi okyanusuna aktım ben
Ben sendeyim, sende bendesin ey sevdiğim

Fikret ELALDI