Düşününce Şiiri - Üzeyir Aydın

Umutlar tükendi deyip, düşününce ölümü
Yüreğimi sıkıştıran kim acaba
Gözlerin dalıp gitmesi
Kararsız, duyarsız, umutsuz
Çaresiz, yalnız sessiz kalmak
Ölümü düşünmek

Ölünce ne olur altın kapak mı?
Yüzüne vurulan tokat mı?

Umutlarım vardı, düşündüğüm
Beni benden alıp götüren
Olmamış kabul edip
Ölümü düşündüm bugün

Geçmişimi, yaşadıklarımı
Başardıkları mı, başaramadıkları mı
Sevdiklerimi, sevemedikleri mi
Sevenleri mi, sevemeyenleri mi
Benli bensiz neler oldu, neler olmazı
Düşündüm düşünür iken
Ölüm geldi aklıma
Ne verdim, ne aldım
Var mı? Bana güvenen
Düşündüm

Ürperdim, irkildim
Tüylerim diken diken oldu
Sanmayın ölümden
Beni belki sevenlerimden
Benden beklenenlerden
Yüz üstü bırakıp gitmekten
Ama nerdeler haniler
Ben ölümü düşünür olmuş iken
Ölümü düşünmeyi göze almışken
Yaşam ve ölüm arası
Sıkıldım, bunaldım, dertlendim işte

Cebirin Defteri 03.Haziran.2012 Kütahya