Düşünün! Şiiri - Abdurrahman Seçgin

Bir millet düşünün, karanlıkta,
yalnız çöllerde kimsesiz,tek başıyla
çaresiz ve sessiz tek aşıyla,
hayata hesap sorar.
görünmeyenlerin karanlık noktasında.
bir millet düşünün gece karanlığında.

Bir millet düşünün, karanlıkta,
sokaklar tıtriyor panzer altında.
taşlar sarsılıyor yerinden
gökler parçalanıyor mermi aydınlığında.
bir millet düşünün gece karanlığında.

Bir millet düşünün, karanlıkta,
çocuklar sokak ortasında
beyhude yorulma çocuk!
nefis bu nasil doyar?
mermi bu, kan bu, can yakar
tarihe kızıl bayrak takar.
bir millet düşünün gece karanlığında.

Bir millet düşünün ki karanlıkta,
çırpınıyor sema çığlık sesiyle
derman bulunmaz, diller çaresiz!
dermansız dizler biçare fersiz
nasıl anlatılır, cahillik cahile?
bir millet düşünün gece karanlığında
BİR ZİLLET DÜŞÜNÜN Kİ DÜNYA BAĞRINDA
FERYATLAR DUYULUR HÂLÂ!