Araf'ın ulu kapısı açıldı mı bir kere.
Ne çıkmak ister, ne de çıkabilir insan o nemrut boşluktan.
Arayışımın en somut hali hiç bırakır mı beni?
Sahi varlık mıdır yaşamımı canlı kılan?
Düşünmek midir varlığımı hayatta tutan?
Ne farkım kalır oysa düşünen bir taştan.
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta