Düşünülen Sadece Yaşanılası Sendin! ...

Düşünülen öylesi sen değilmişsin
Ölesi ‘ben’`miş süreklilikte arzulanan (! ?)
İnanmadım değil
Yaşantılamadım
Var kalmanın ulantılanan uzantısını
Doğru! Ölesi sende duyumsadım
Kendime içerimleyerek
Ama bunu varlığıma aidiyetten ziyade
Varlığına dahiliyetten
Onunla kesişmekten dolayı umuruma doladım

Şimdi, senden bana
Bir arzu akışı alımlamadığımda
Benden sana
Arzu akışı konumlanmadığında...
Yoksunluk yoklukta bulunmaz
Varlıkta, tekilliğin kapsayamadıklarında
Sonumlanması sınırlanmasıdır

Kesintisizlik sürek avına çıktığında
Süreksizlik süreye salındığında
Son, gündeme alındığında
Tüm varlığın var-kalma davası olarak tanımlanabiliyor
Oysa gözlerinin gözlerimdeki yansısına tapındığımda
Vuku bulan
Var kalmanın uzatılmış dakikalarını oynamaktan ziyade
Var-kalınanın sürelendirilmiş çeyreğinde
Bir çeyrek ömür de olsa
Var-oluşun kendi tekilliği içerisinde de kalsa
Sonsuz Arzunun coşkulu taşan izleğidir
Taşma eylemi son-um-suzluğun uzanımı değil
Edim içerisindeki arzu beliriminin
Aktığı akağın izini süren şekillenişidir

İlk aşkımın huzurunda
Sonun ve sonsuzluğun bilincinde olunmaya
Gerek kalınmadı
Bulunulan anın
Duyumsanan sonsuz mekansal derinliğinde
Doğumun ve ölümün bilincinde olunmaksızın
Gözlerdeki bakışlardan alımlanan
Hisler deryasına bağlanıldı
Ardında neler vardı
Bakınılmadı
Şurası bir gerçekti ki
O anki varlığımın bireşimi
Sonsuza kadar yaşamak isterdi
Yalnız bunu bana kimse sormadı
Ve o an ben de
Ne bir yara-t-ana göndermede bulundum
Ne bir yaratılmış olana hesap özeti çıkardım
Çocuktum
İlginçti, anlamı anlamlandırılmışları
Etkisel tepkisel bilişsel
Sorgulayan taze dimağ
Arzusunun akağını sorgulamaktan ziyade
Duygusunun algılanan akışını seyir halindeydi
Daha doğrusu tadımlıyordu

2001 - İstanbul