Düşünsün Şiiri - Nihal Mirdoğan

DÜŞÜNSÜN

Zevk veren her yanışta yeniden doğuş nedir
Binlerce pervaneyi sezenler de düşünsün
Gönle oturmak için, hayra sererken sedir
Aşka bağdaş kurmaktan bezenler de düşünsün

Manevi hâzla dönüp,kanat ucu yanarken
Kavrulan bedeni, can verme derdi sararken
Can pahasına bu can, en güzele varırken
Tek sermayemiz ; ömrü üzenler de düşünsün

Mumun ucu yanınca sönsün diye su gerek
Akıtıp göz yaşını bu hazza hûşu gerek
Velhâsıl erir iken âşk'ın koşusu gerek
Mecnun ızdırabını ,çözenler de düşünsün

Şol gönlünün devâsı, şevkiyle aydınlansın
Nefisten uzaklaşıp lezzeti bir anlasın
Yeniden doğuşta zevk veren sefâlı dansın,
İlâhi ateşinde gezenler de düşünsün

Gönlüne zikir eyle bu âşk düşeli ,yeni
Sana ağu sunsalar tanı sendeki seni
Hicâpla ân dilinde acıyı işleyeni
Aşkta divaneliği bozanlar da düşünsün

Pervaneyim pervane,bu yolda duralım mı ?
Gülnihâl bu lezzeti vuslâta saralım mı ?
Hamd ü senâlar edip, milâda varalım mı ?
Allah yolundan çıkıp, azanlar da düşünsün
...Güzergâhtan yanlışa sızanlar da düşünsün

ağu ;zehir