Sen düşsel bir seldin şizofren mahallemin sokoklarından akan
Akarken tüm coşkunla köşe başındaki mazgallara takılan
Mazgallardan çok korkardın
Çünkü mazgallardı seni afiyetle yutan
Sen akarken ben yürürdüm
Veya ben yürürken sen kaçardın içeri botlarımdan
Sonra ayaklarımdan başlıyan bir üşüme
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Devamını Oku
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta