Düşünmüyorum Şiiri - Tekmile Kirlioglu 2

Düşünmüyorum, neresidir
artık bu yolun sonu?
Kimdir annesi, yada babası
Var mı ki cebinde parası
Merak etmiyorum.
Düşünmüyorum…

Aç mı karnın? Şimdi uyudun ama,
Ne çeşit bir kavram,
hangi lügatte saklı cevabım
Bugün bu yörede
Yarın nerede
Hangi eşiğe diz çöküp ağlayacağım,
düşünmüyorum…

Görüyorum paslı balkon demirlerinden
sarkan sarkaçları.
Kasım patı, akşam sefası
Açıp, koklanıp sonra dökülmekteler,
Onlar şimdi öldü mü diye
kanım aksın ki,
düşünmüyorum…

Yığın, yığın karıncalar yollarda
Nedir telaşları, neden bu koşuşturma
Belki de sabaha uyanmak
kısmet değil sana
fakat gidersen acırım diye,
düşünmüyorum.

Hep belirsizliklere açılır kapım
Ulağım...
nerde eksik var yamarım etimden
Kanamışım, acımışım ben zaten
geçmişim kendimden
Ne olur ki sonum diye,
düşünmüyorum…

Aramıyorum bulmak için
Abı hayatı…
Yaşamak eskisi kadar önemli değil.
Ha mezarda yatan naaş
Ha hissiz bir ceset
Yaşayan ölü gibiyim
Düşünmüyorum…