Düşünmek Zamanı. Şiiri - Enver Özçağlayan

Düşünmek Zamanı.

"Umutlar ufukta bir bir söndüler,
Dev gibi hayaller kuşa döndüler.
Geleceğe koştuk atlarımızla,
Ne yazık, cümlesi başa döndüler."

Esme deli rüzgâr, yoktur dermanım,
Gerçekler târümar, dizlerim yorgun.
Sözüm geçmez oldu, düştü fermanım,
Katlan artık yürek, sonrası vurgun.

Sarsılmış duygular, kadere mahkûm,
Sis basan gözlerim geceden kara.
Belli ki verilmiş ezelde hüküm,
Haydi ellerinde hayatı ara.

Benim sandıklarım, nerdeler şimdi?
Ellerim, yüreğim boşlukta şaşkın.
Bir zaman sanmıştım dünya benimdi,
Erozyon başladı, son buldu taşkın.

Nihayet gerçekler bun gibi sardı,
Yalnızlık kapladı herbir yanımı.
Ey yolcu! Tüm yolun ömür kadardı;
Düşünmek zamanı geçen ânını...

12.12.2018
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan